Szef PiS w 2011 roku w wywiadzie dla polskiego radia podkreślił, że „są takie narody w dzisiejszym świecie, które w stosunkowo krótkim okresie” nadrobiły różnice, dzielące je wcześniej od krajów bogatszych. Jako przykład podał Singapur i Koreę Południową.
I generalnie całkiem sensownie PiS mówił wtedy o gospodarce. Przynajmniej mieli jakieś pomysły.
W 2015 było nawet lepiej:
„Każde nowoczesne państwo dba o zrównoważony rozwój całego kraju, dba o rozwój rodzimych firm. Trzeba to też robić w Polsce. Polskie firmy muszą dostać od nas ogromne wsparcie. Musimy dbać o polskich małych i średnich przedsiębiorców – oni są impulsem dla rozwoju kraju. Musimy pamiętać, że budujemy jedną wspólnotę, która nazywa się Polska. Dbajmy i walczmy o naszą markę”
„Jesteśmy szóstym pod względem potencjału państwem Unii Europejskiej. 2/3 naszego eksportu wypracowują firmy należące do kapitału zagranicznego. Ponad połowa tego, co statystycznie nazywa się przemysłem przetwórczym, ma swoje centra decyzyjne poza granicami Polski. Naszą rzeczywistość można zmienić. Musimy stworzyć równowagę na polskim rynku. To nie znaczy, że nie cenimy zagranicznych firm, ale muszą działać na równych warunkach. Zagraniczne firmy muszą u nas dawać miejsca pracy, dawać perspektywę i stabilizację. Budować to, co dla Polski jest teraz najważniejsze – polską perspektywę gospodarczą. Polskie firmy mają mieć szansę konkurowania z zagranicznymi, obowiązek państwa to stworzyć takie warunki”
„Musimy mieć rozwój”
Zgadzam się że musimy mieć rozwój i polityków którzy wiedzą jak ten rozwój wygenerować.
„Dzisiejszy świat to nie miejsce gdzie można mieć rozwój typu 7-8% jak to bywało w Azji czy jeśli chodzi o Chiny to nawet kilkanaście”
Jarosław Kaczyński Radom 19.09.2019
A z tym się nie zgadzam. Możemy mieć tempo rozwoju dużo szybsze. Świat się zmienił. Stare możliwości rozwoju w części straciły swoją moc, ale nie do końca. Pojawiły się też nowe możliwości rozwoju. Korea Południowa jest dobrym przykładem kraju który bardzo szybko doszedł od skrajnej biedy do bogactwa. Sekretem ich rozwoju były inwestycje w kapitał ludzki. Drugim sekretem było szukanie i wykorzystywanie szans na rozwój. Korea i Polska różnią się oczywiście od siebie. Korea kiedy zaczynała swój plan rozwoju była biedna, więc siłą rzeczy ludzie byli gotowi do większych poświęceń no i ponieważ nie mieli żadnego majątku nikt się za bardzo nimi nie interesował.
Innym krajem który znacząco rozwinął się gospodarczo w bardzo krótkim czasie jest Finlandia. Wiele osób stawia Finlandię za wzór dla Polski. Tu też rozwój opierał się głównie na inwestycjach w kapitał ludzki.
A czym jest kapitał ludzki. To ogół zgromadzonych przez pracowników lub społeczeństwo zasobów wiedzy fachowej, motywacji, zdolności, doświadczenia i umiejętności, np. umiejętności organizacyjnych.
Na czym polega inwestowanie w kapitał ludzki. Głownie na edukacji, w tym edukacji ludzi którzy szkołę już skończyli. Np przy użyciu mediów publicznych. A tego obecna władza niestety nie robi. Powstało wiele kanałów Telewizji Polskiej. TVP Biznes niestety nie powstał. 
Inwestowanie w kapitał ludzki to również ułatwianie nowym przedsiębiorcom startu oraz przyciąganie inwestorów.
A ile jest wart kapitał ludzki?
7 lat temu zbudowaliśmy oczyszczalnię ścieków w Warszawie. I nie potrafiliśmy zbudować jej dobrze. Będziemy musieli wydać 2 mld złotych.
Nie potrafimy zorganizować produkcji paliw syntetycznych, ani biopaliw, ani żadnego innego alternatywnego paliwa. Będziemy musieli płacić 40 miliardów zł co rok.
Nie potrafimy zbudować myśliwca 5 generacji. Trzeba będzie zapłacić 25 miliardów.
Nie zorganizujemy produkcji urządzeń do produkcji OZE, to zielona rewolucja będzie nas kosztować… pewnie ponad bilion złotych.
I tak dalej i tak dalej.